SYRIATICUS

SYRIATICUS

apud Solin. c. 1. Regem Antiochum Artemon quidam e plebe Syriatica sic facie aemulâ mentiebatur etc. idem quod Syrus; ὁ Συρίατης enim gentile, unde Συριατικὸς. Sic Syriaticum bellum, apud Florum, l. 2. c.. 9 pto Syriaco, Salmasius, ad l. Aliter vox sumitur apud Baldricum Noviom, Chron. l. 2. c. 63. Syriaticô turgore inflatus. Hic enim sic dicitur, qui voce Gall. Sire, quâ donabantur Magnates, compellari superbiebat. Originem eius e Graeco Κύριος, seu, ut Byzantini efferebant, Κύρος vel Κύρις, nonnullos arcessere, diximus supra in hâc voce.